Historia Chełmska Śląskiego

Początki Chełmska Śląskiego sięgają XIII wieku. Pierwsza wiarygodna wiadomość o mieście noszącym tę nazwę pochodzi z 1289 r. 23 sierpnia 1289 r. król czeski Wacław II przekazał miasto chełmsko śląskie ., wraz z okolicznymi wioskami, księciu świdnickiemu Bolkowi I Surowemu, który włączył je do Śląska. W 1343 r. książę Bolko II sprzedał miasto zakonowi Cystersów z Krzeszowa. chełmsko śląskie  zostało zniszczone w 1426 r. przez husytów. W 1530 r. król czeski i cesarz niemiecki Rudolf II odnowili prawa miejskie dla Chełmska Śląskiego i poszerzyli dla niego przywileje. Od tego momentu w Chełmsku mogły odbywać się jarmarki. Miastu został nadany herb. W kolejnych latach historia nie była łaskawa dla Chełmska. W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648) rozwój miasta został zahamowany. Następne stulecia (XVII i XVIII) to rozkwit przemysłu w Chełmsku. Produkty tu wytworzone sprzedawane były na całym świecie. Z tego okresu pochodzą najpiękniejsze kamieniczki. Chełmsko stało się również silnym punktem buntu tkaczy. Miasto wielokrotnie niszczyły pożary. Po zlikwidowaniu w 1810 roku zakonu Cystersów w Krzeszowie, w Chełmsku władze objął burmistrz i czteroosobowa rada miejska. Pod koniec XIX wieku doszło do uprzemysłowienia tkactwa. W tym czasie do Chełmska dojeżdżał pociąg. Miasto było zelektryfikowane i zwodociągowane. Jeszcze przed II wojną światową Chełmsko aspirowało do rangi kurortu turystycznego. Ciekawa architektura oraz dobrze rozbudowana baza turystyczna przyciągały gości.
Po roku 1945 znaczenie Chełmska Śląskiego stopniowo malało. Kolejno traciło status miasta, a potem gminy. Dzisiaj jest jedną z wielu wsi gminy Lubawka.